Q235 vs. Q345 staalplaat: De verschillen uitgelegd

Het is over het algemeen niet mogelijk om onderscheid te maken tussen Q235 en Q345 op basis van het uiterlijk alleen. Het verschil in kleur is niet gerelateerd aan het materiaal van het staal, maar aan de verschillende koelmethode die gebruikt wordt na het walsen. Gewoonlijk is het oppervlak rood na natuurlijke afkoeling, maar als er een afschrikmethode wordt gebruikt, wordt er een dichte oxidelaag gevormd op het oppervlak en ziet het er zwart uit.

Voor een algemeen sterkteontwerp wordt vaak Q345 gebruikt omdat het sterker is dan Q235 en ook 15-20% staal bespaart in vergelijking met Q235 staal. Voor ontwerpen met stabiliteitscontrole wordt echter de voorkeur gegeven aan Q235 staal. Het prijsverschil tussen de twee materialen is ongeveer 3-8%.

Er zijn verschillende methoden om staalplaten van Q235 en Q345 van elkaar te onderscheiden:

Onderscheid Q345 en Q235 A-methode:

Er zijn een paar methoden om grof onderscheid te maken tussen Q235 en Q345 materialen. Eén methode is door middel van testlassen. Zo kan bijvoorbeeld klein rond staal met de E43 elektrode op twee platen worden gelast, waarna de afschuifkracht kan worden toegepast om het materiaal van de twee staalplaten te bepalen op basis van de conditie van de schade.

Een andere methode is slijpen. De fabriek kan een slijpschijf gebruiken om een grof onderscheid te maken tussen de twee materialen. Wanneer Q235 staal gepolijst wordt met een slijpschijf, zijn de vonken die geproduceerd worden afgeronde deeltjes met een donkere kleur, terwijl de vonken van Q345 staal vertakt zijn en een heldere kleur hebben.

Daarnaast kan ook het kleurverschil tussen de twee stalen schuifoppervlakken worden gebruikt om onderscheid te maken tussen de twee soorten staal. Over het algemeen is de schuifmond van Q345 wit.

Maak onderscheid tussen Q345 en Q235 B-methode:

De kleur van de staalplaat kan worden gebruikt om onderscheid te maken tussen Q235 en Q345 materialen. De kleur van Q 235 is blauw, terwijl de kleur van Q345 rood is (deze methode is echter alleen van toepassing op vers geproduceerd staal en is mogelijk niet betrouwbaar na verloop van tijd).

De meest betrouwbare methode voor differentiatie is chemische analyse, aangezien de koolstofgehalte en chemische samenstelling van Q 235 en Q345 verschillen.

Een andere praktische methode is lassen. Door twee staalplaten van onbekende materialen aan elkaar te lassen met gewone lassen, kunnen staalplaten met scheuren geïdentificeerd worden als Q345 materialen.