Eenvoudige berekening van plaatafmetingen

Bij het buigen en uitzetten van plaatmetaal wordt de ene kant van de plaat uitgerekt terwijl de andere kant wordt samengedrukt. De factoren die dit proces beïnvloeden zijn onder andere het type materiaal, de dikte, de warmtebehandeling en de buighoek.

Om de gewenste afmetingen van onderdelen na het uiteindelijke buigproces met een afkantpers te garanderen, worden bij het ontwerp van plaatwerkonderdelen verschillende algoritmen gebruikt om de werkelijke lengte van het plaatwerk onder de vouwconditie te berekenen. Een van de meest gebruikte methoden is de eenvoudige "knijpregel", die gebaseerd is op persoonlijke ervaring in de berekening.

Met de komst en het wijdverbreide gebruik van computertechnologie wenden steeds meer mensen zich echter tot computerondersteunde ontwerpmethodes. In het algemeen zijn er twee populaire algoritmen voor plaatmetaal buiging die vandaag de dag op grote schaal worden toegepast. De eerste is gebaseerd op het algoritme voor buigcompensatie en de tweede op het algoritme voor buigaftrek.

Buigcompensatiemethode

Het algoritme voor buigcompensatie berekent de expansielengte (LT) van een onderdeel door de lengte van elk deel van het onderdeel na afplatting en de lengte van het afgevlakte buiggebied op te tellen, wat de waarde voor "buigcompensatie" (BA) wordt genoemd. De formule voor de lengte van het volledige onderdeel is als volgt: LT = D1 + D2 + BA.

Het buiggebied wordt verondersteld te vervormen tijdens het buigproces. Om de geometrie van de ongevouwen delen te bepalen, moeten de volgende stappen worden genomen:

• Snijd het bochtgedeelte uit de buigdeel.
• Leg de twee overgebleven vlakke delen op een vlakke ondergrond.
• Bereken de lengte van het buiggebied na afvlakken.
• Verbind het afgeplatte buiggebied tussen de twee platte delen om de uitgevouwen delen te krijgen.

Buig aftrekmethode

Bocht aftrek verwijst naar de hoeveelheid omgekeerde buiging en is een eenvoudig algoritme dat wordt gebruikt om het buigproces van plaatmetaal te beschrijven.

Volgens deze methode is de afvlaklengte (LT) van het onderdeel gelijk aan de som van de lengte van de twee theoretische vlakke delen die zich uitstrekken tot het "scherpe punt" (het denkbeeldige snijpunt van de twee vlakke delen) minus de Bocht aftrek (BD) waarde.

Rekenprincipe uitbreiden:

• Tijdens de buigprocesDe buitenste laag ondervindt trekspanning, terwijl de binnenste lagen drukspanning ondervinden. Er is een laag die noch trekkend noch drukkend is, die de neutrale laag wordt genoemd, en deze ondergaat een overgang van trek naar druk. De lengte van de neutrale laag blijft onveranderd tijdens het buigproces en is dezelfde als de lengte voor het buigen, waardoor deze de basis vormt voor het berekenen van de uitzettingslengte van het buigstuk.
• De locatie van de neutrale laag is afhankelijk van de mate van vervorming.

Wanneer de buigradius groot is en de buighoek klein, is de mate van vervorming minimaal en ligt de neutrale laag dicht bij het midden van de plaatdikte.

Omgekeerd, als de buigradius afneemt en de buighoek toeneemt, neemt de vervormingsgraad toe en verschuift de positie van de neutrale laag geleidelijk naar het binnenste deel van het buigcentrum.

De afstand van de neutrale laag tot de binnenkant van de plaat wordt voorgesteld door λ.

Basisformule voor uitzettingsberekening:

Uitzettingslengte = binnenlaag + binnenlaag + compensatiebedrag