Wat lassers moeten weten: Macro-analyse van lasdefecten

De eisen voor lasconstructies, producten en verbindingen zijn divers, inclusief de prestaties van de verbinding en organisatorische eisen. Bovendien mogen er geen defecten zijn in uiterlijk, vorm, maatnauwkeurigheid, lasvorming, oppervlak en binnenwerk.

Om problemen snel te identificeren en op te lossen, wordt meestal eerst een macroanalyse uitgevoerd, indien nodig gevolgd door een microscopische analyse. De belangrijkste focus van macroanalyse is de defectanalyse van gelaste verbindingen.

De metallografische structuuranalysemethode met lage vergrotingsfactor wordt gebruikt om de oorzaak van interne defecten in de lasverbinding vast te stellen door middel van inspectie, samen met microstructuuranalyse met hoge vergrotingsfactor. Dit helpt bij het identificeren van manieren om defecten te voorkomen en te elimineren, waardoor de kwaliteit van de lasverbinding verbetert.

Door middel van bemonstering, slijpen, etsen en fotografie met lage vergrotingsfactor kunnen macrodefecten in lasverbindingen duidelijk en intuïtief worden geïnspecteerd. Dit, in combinatie met overeenkomstige lasnormen, wordt gebruikt om te beoordelen of de lasproces, werknemers en structuur voldoen aan de relevante gebruiksvereisten.

Op basis van de oorzaken en vormen van defecten kunnen macrodefecten in lasnaden voornamelijk in de volgende categorieën worden onderverdeeld:

1. Stoma

Tijdens het kristallisatieproces bij het lassen kunnen gassen vast komen te zitten in het lasbad en stoma's vormen voordat ze kunnen ontsnappen.

Stomas zijn een veelvoorkomend type defect dat kan voorkomen in lasverbindingen, zowel aan het oppervlak van de las als binnenin de las.

Deze defecten kunnen moeilijk te detecteren zijn met conventionele lasproductiemethoden, wat kan leiden tot ernstige schade.

Interne poriën die in de las ontstaan worden interne poriën genoemd, terwijl oppervlakteporiën de poriën zijn die zichtbaar zijn aan de buitenkant van de las.

2. Slakinsluiting

Slakkeninsluiting verwijst naar de aanwezigheid van slakken of andere niet-metaalachtige materialen binnen de las, wat een veelvoorkomend lasdefect is.

In lastechnieken met gevulde lasdraad, zoals bij booglassen onder poederdek, kan slak ontstaan als gevolg van slechte draadafzetting. Bij CO₂ lassen zonder vloeimiddel, kan slak ontstaan uit gedesoxideerde producten die achterblijven binnen het meerlaagse lasmetaal.

3. Onvolledige penetratie en fusie

Onvolledige penetratie verwijst naar het deel van de wortel van de verbinding dat ongevuld blijft tijdens de lasproces.

Onvolledige samensmelting is een veelvoorkomend lasdefect, dat optreedt als er een plaatselijke spleet is tussen het gesmolten lasmetaal en het basismetaal of tussen het gesmolten lasmetaal en aangrenzende lasrupsen of lagen.

Het gebied tussen het basismetaal en het lasmetaal dat niet volledig versmolten is tijdens het lassen. puntlassen wordt onvolledige fusie genoemd.

4. Scheuren

Lasscheuren kunnen worden onderverdeeld in verschillende types op basis van hun uiterlijk en oorzaken, waaronder warmscheuren (zoals kristallisatiescheuren, liquefactiescheuren bij hoge temperatuur en multilateralisatiescheuren), koude scheuren (zoals vertraagde scheuren, verhardende verbrossingsscheuren en scheuren in lage plastische toestand), reheat scheuren en lamellaire scheuren.

5. Ondersnijding

Ondersnijding, ook wel undercut defect genoemd, treedt op wanneer het neergesmolten metaal tijdens het lassen het gesmolten deel van het basismetaal niet volledig bedekt, wat resulteert in een groef onder het oppervlak van het basismetaal aan de teen van de las.

Deze spleet wordt veroorzaakt doordat de lasboog de rand van het lasstuk smelt zonder te worden opgevuld door het gesmolten metaal van het lasstaaf.

Als de ondersnijding te diep is, kan dit de sterkte van de verbinding verzwakken en mogelijk structurele schade veroorzaken op de plaats van de ondersnijding.

6. Overige gebreken

Naast de eerder genoemde defecten zijn er nog andere veelvoorkomende lasdefecten omvatten poreusheid, koude overlap, doorbranden, lasparels, krimpholte, put, instorting, ongelijkmatige grootte van het lasbeen, te veel holte of bolling en een ongelijke hoek van de lasspiegel.