Heb je je ooit afgevraagd hoe hard materialen om je heen zijn? Van de zachtheid van talk tot de ongeëvenaarde hardheid van diamant, de schaal van Mohs biedt een fascinerende reis door de wereld van mineralen. In dit artikel duiken we in de fijne kneepjes van dit essentiële instrument, verkennen we de geschiedenis, de toepassing en de boeiende verhalen achter de mineralen die de schaal bepalen. Bereid je voor om de geheimen van de schaal van Mohs te ontdekken en een nieuwe waardering te krijgen voor de materialen die onze wereld vormgeven.
Er zijn twee methoden om de hardheid van materialen te meten: de krashardheid en de indrukkinghardheid bij statische belasting. Krashardheid, ook bekend als Mohs hardheid, is een relatieve hardheid en is vrij ruw.
Het gebruikt tien natuurlijke mineralen als standaard. De hardheidsvolgorde geeft niet de absolute grootte van de hardheid van een bepaald mineraal weer, maar geeft aan dat een mineraal van een hogere hardheidsvolgorde een mineraal van een lagere orde kan bekrassen. De hardheid van andere mineralen wordt bepaald door vergelijking met deze standaardmineralen.
De eenheid van Mohs hardheid is kilogramkracht per vierkante centimeter (kgf/cm²), aangeduid als [Pa]. Het is een standaard voor het uitdrukken van de hardheid van een mineraal, voor het eerst voorgesteld in 1824 door de Duitse mineraloog Frederich Mohs. De hardheid wordt weergegeven door de diepte van de kras die gemaakt wordt op het oppervlak van het geteste mineraal met behulp van de krasmethode met een piramidevormige diamantnaald.
De hardheidsschaal is als volgt: talk 1 (zachtste), gips 2, calciet 3, fluoriet 4, apatiet 5, orthoklaas (ook bekend als veldspaat of periklaas) 6, kwarts 7, topaas 8, korund 9, diamant 10 (hardste). De hardheid van Mohs wordt ook gebruikt om de hardheid van andere vaste materialen uit te drukken.
Niveau | Mineralen | Gelijkwaardig aan |
1 | Talk | Geen |
2 | Gips | Vingernagel |
3 | Calciet | Koperen munt |
4 | Fluoriet | IJzeren spijker |
5 | Apatiet | Glas |
6 | Orthoklaas | Zakmes |
7 | Kwarts | Bestand |
8 | Topaz | Schuurpapier |
9 | Korund | Geen |
10 | Diamant | Geen |
Voor een meer specifieke methode: men zou het te testen mineraal moeten afkrabben tegen de standaard hardheid op de hardheidsschaal van Mohs om de hardheid van het geteste mineraal te bepalen.
Als een mineraal bijvoorbeeld calciet kan krassen en gekrast kan worden door fluoriet, dan ligt de hardheid van dat mineraal tussen 3 en 4. Men kan ook een vingernagel (hardheid 2-2,5), een munt (hardheid 3,5) of een klein mes (hardheid 5,5) gebruiken om het mineraal te krassen en zo globaal de hardheid te bepalen.
Representatieve mineraalnamen | Algemeen gebruik | Hardheidsschaal |
Talk, grafiet | Talk is het zachtste mineraal dat we kennen en wordt vaak gebruikt in de vorm van talkpoeder. | 1 |
Huid, Natuurlijk arsenicum | 1.5 | |
Gips | Industriële materialen | 2 |
Ijsblokje | 2~3 | |
Nagels, Amber, Ivoor | 2.5 | |
Goud, Zilver, Aluminium | 2.5~3 | |
Calciet, Koper, Parels | Calciet kan gebruikt worden als snijmateriaal en industriële grondstof. | 3 |
Schelpen, Munten | 3.5 | |
Fluoriet (ook bekend als vloeispaat) | Houtsnijwerk, Metaalbewerking, Bouwmaterialen | 4 |
Platina | Zeldzame metalen | 4~4.5 |
IJzer | 4~5 | |
Fosforiet | Fosfor is een belangrijk bestanddeel van biologische cellen; het wordt gebruikt als grondstof in veevoer, kunstmest en chemische productie. | 5 |
Glas, roestvrij staal | 5.5 | |
Orthoklaas, Tanzaniet, Zuiver Titanium | 6 | |
Tanden (buitenste laag van de kroon) | Het hoofdbestanddeel is hydroxyapatiet. | 6~7 |
Zachte jade - Xinjiang Hetian Jade | 6~6.5 | |
Pyriet | Het wordt gebruikt als grondstof voor de productie van zwavelzuur, goudraffinage en kan ook voor medicinale doeleinden worden gebruikt. | 6.5 |
Hard Jade - Birmese Jadeiet en Jade | 6.5~7 | |
Kwartsglas, Amethist | 7 | |
Elektrische steen, Zirkoon | 7.5 | |
Kwarts | Volgens de oude hardheidsschaal heeft kwarts een waarde van 7. | 8 |
Peridot | 8.5 | |
Topaas, chroom, wolfraamstaal | Op de oude hardheidsschaal heeft topaas een waarde van 8. | 9 |
Moissaniet | Synthetische edelstenen zijn 2,5 keer helderder dan diamanten en kosten 1/10 van de prijs. | 9.5 |
Granaat | 10 | |
Gesmolten zirkonia | 11 | |
Korund | Korund heeft een hardheid van 9 op de oude hardheidsschaal. Natuurlijke edelstenen zoals robijnen en saffieren worden nu beschouwd als soorten korund, net als de hardheid van synthetische saffierkristallen. | 12 |
Siliciumcarbide | 13 | |
Boorcarbide | 14 | |
Diamant | Diamanten hebben een hardheid van 10 op de oude hardheidsschaal, waardoor ze de hardste natuurlijke edelsteen op aarde zijn. | 15 |
De hardheid van Mohs is een standaard die de hardheid van mineralen aangeeft, voor het eerst voorgesteld in 1824 door de Duitse mineraloog Friedrich Mohs. Deze standaard wordt vastgesteld door met een piramidevormige diamantboor over het oppervlak van een mineraal te krassen, waarbij de diepte van de kras de hardheid aangeeft.
De hardheid van een mineraal verwijst naar het vermogen om weerstand te bieden aan bepaalde externe mechanische krachten zoals krassen, indeuken of slijpen. In de mineralogie wordt vaak verwezen naar de hardheid van Mohs, wat de krashardheid is in vergelijking met de hardheidsschaal van Mohs.
De Mohs-hardheidsschaal is gebaseerd op tien mineralen van verschillende hardheid, verdeeld in tien niveaus van laag naar hoog: 1. Talk; 2. Gips; 3. Calciet; 4. Fluoriet; 5. Apatiet; 6. Orthoklaas; 7. Kwarts; 8. Topaas; 9. Korund; 10. Diamant.
In het gebruik worden standaard mineralen gekrast tegen mineralen van onbekende hardheid. Als het mineraal gekrast kan worden door apatiet maar niet door fluoriet, dan wordt de hardheid bepaald op een waarde tussen 4 en 5.
Deze methode werd opgesteld en genoemd door de Duitse professor in de mineralogie Friedrich Mohs (1773-1839). Voor het nauwkeurig meten van de hardheid van mineralen is echter nog steeds een microhardheidsmeter of hardheidsmeter nodig. De hardheid van mineralen is ook een van de fysische eigenschappen van mineralen. Mineralen met een hoge hardheid worden veel gebruikt in de industriële technologie.
Diamant, korund en andere mineralen worden niet alleen gebruikt in de industrie, maar worden ook kostbare edelstenen. Als edelstenen hebben ze meestal een hoge hardheid.
Zo is de hardheid van opaal 5,5-6,5, die van kwarts 6,5-7, die van sfaleriet 7,5-8, die van tsavoriet 8,5 en die van saffieren en robijnen 9, de op één na hardste van diamanten. Mensen kiezen mineralen met een hoge hardheid als edelsteen, waarschijnlijk omdat ze slijtvast zijn, wat hun tijdloze waarde symboliseert!
Afhankelijk van de behoeften hebben mensen ook een edelsteenhardheidsschaal ontwikkeld om de minerale hardheid van edelstenen te identificeren, van de zachtste tot de hardste mineralen: talk, gips, calciet, fluoriet, apatiet, zirkoon, korund, siliciumcarbide, boorcarbide, diamant, enz.
Als er geen standaard hardheidsmineraal is, is de eenvoudigste manier om de hardheid te meten een vingernagel of een klein mesje. De hardheid van een vingernagel is 2,5, een koperen munt is 3, en glas en een klein mes zijn beide 5. Boven de 6 zijn bijna alle edelsteenachtige mineralen.