Elektrikli Motor Rulmanları için Titreşim Eşiğinin Araştırılması

Sıklıkla insanlar bir motor yatağının maksimum titreşiminin ne kadar aşmaması gerektiğini sorarlar. Bu soru aslında iki şeyi soruyor olabilir. Birincisi, bir motor yatağının çalışabileceği maksimum titreşim nedir; diğeri ise, motor kurulduktan ve titreşim testi yapıldıktan sonra maksimum titreşim ne olmalıdır.

Birincisi için, çevresel titreşimi bir darbe yükü olarak düşünerek rulman seçimini doğrulayabilir ve hesaplayabilir. Aslında çoğu arkadaş ikincisini soruyor, yani motor yatağının çalışması sırasında motorun ve yatağın bir bütün olarak maksimum titreşim değeri ne olmalıdır. Bunu burada tartışalım.

Motor yatağı titreşiminin sınır değerleri için birçok ilgili uluslararası standart ve ulusal standart vardır. Standartlarımız olduğuna göre, neden birçok kişi hala maksimum limitle ilgili sorun yaşıyor? Karşılaşılan ortak soru şudur: Bu limitler yüksüz mü yoksa tam yük için mi? Bu sınır değerler RMS mi yoksa diğer değerler mi?

İlk olarak, aşağıdaki şekilde gösterildiği gibi ISO2372'ye bakalım:

Tabloda, hız RMS ve yer değiştirme tepe noktası dahil olmak üzere titreşim yoğunluğu birimlerinin solda listelendiğini görmek kolaydır.

Bu durumda şu soru ortaya çıkmaktadır: Bir mühendis motoru yüksüz veya tam yük koşullarında mı ölçmelidir? Motor rulmanlarından anladığımız kadarıyla, ister yüksüz ister tam yüklü olsun, motorun tork yükü rulmanları önemli ölçüde etkilemez.

Bu nedenle, rulmanların bakış açısından, yüksüz veya tam yüklü olması sonucu etkilemez. Ancak bu, motorun statorunu hesaba katmaz. Gerçek çalışma koşullarında, motorun statorunun durumu ve yük, motor gövdesinin genel titreşimini etkileyebilir. Bunun yatak titreşimi değil, genel titreşim olduğunu unutmayın.

Bu nedenle, bir motoru ölçerken, yüksüz ve tam yük arasında bir fark vardır. Gerçek ölçümlerde bu durum göz önünde bulundurulmalıdır.

ISO10816'ya göre, ekipman titreşimi olası tüm beklenen çalışma durumları altında test edilmeli ve testlerden elde edilen maksimum değer titreşim yoğunluğunun bir temsilcisi olarak hizmet etmelidir.

Başka bir deyişle, ekipmanın tüm çalışma durumları arasından maksimum değer alınır. Bu durumlar sadece yüksüz ve tam yükü içermez, aynı zamanda daha titiz değerlendirmeler diğer ara durumları da içerebilir.

Standarttaki bu hükmün nedeni, titreşimin ekipmana verebileceği maksimum zararı göz önünde bulundurmak ve izin verilen maksimum titreşim yoğunluğunu belirlemektir. (Mühendisler bu prensibi anlarsa, neden düşük hızlı titreşimler için yer değiştirmenin, orta hız için hızın ve yüksek hızlı titreşimler için ivmenin seçildiğini bileceklerdir).

Elbette, yukarıda belirtilen göstergeler genel ekipmanın titreşim şiddeti ile ilgilidir. Motorlar için daha ayrıntılı bazı standartlar vardır.

Örneğin GB/T 5171.1-2014, yüksüz koşullar altında küçük güç dönüştürücü motorların nominal hız titreşim sınırını belirler. Standart, ölçülen nesnenin yüksüz titreşim olduğunu açıkça tanımlar. Dolayısıyla, bu standart kapsamında yalnızca yüksüz titreşimin dikkate alınması gerekir.

Pratik senaryolarda, motor fabrikası mühendisleri motor titreşimini ilgili motor standartlarına göre ölçmeyi seçebilirler. Seçim yaparken, mesele sadece standartlardaki tabloları okumak değildir, standartlara eşlik eden açıklamalar da oldukça önemli olabilir. Eğer belirli bir motor tipi ilgili bir standarda sahip değilse, en azından ISO 2371'deki genel ekipman şartlarına uymalıdır.

Ayrıca, yukarıda belirtilen standartlardaki düzenlemelerin yanı sıra, bir motor kullanıcısı motor titreşimi için bir sınır sağlarsa, motor fabrikasının müşterinin standartlarına uygun olarak ölçüm yapması gerekir.